بیماری پرشنوایی علائم و درمان

آیا می دانید علت پر شنوایی و علائم پر شنوایی چیست؟ آیا می دانید متخصصان از چه روش هایی برای درمان پر شنوایی استفاده می کنند؟ پر شنوایی یا هیپراکوزیس به افزایش حساسیت و کاهش تحمل صداهای روزمره اشاره دارد که معمولا برای افراد عادی ناراحت کننده نیست. این افزایش حساسیت به صداها تاحدی است که شخص مجبور می شود برای درمان پر شنوایی اقدام کند.

افراد مبتلا به هایپراکوزیس ممکن است این صداها را فقط تحریک کننده بدانند یا حتی ناراحتی شدید و درد در مواجهه با صداهای خاص را تجربه کنند. برخی نمونه‌هایی از از صداهایی که افراد مبتلا به این بیماری مشکل‌ساز می‌دانند عبارتند از: جیغ‌های کودکان، صدای ماشین‌ها و صداهای با صدای بلند، مانند آلارم یا آژیر.

درمان پر شنوایی

ندانستن عوامل پر شنوایی و عدم درمان پر شنوایی می تواند باعث کناره گیری افراد از موقعیت های اجتماعی و عمومی برای اجتناب از قرار گرفتن در معرض این صداها شود. این به نوبه خود منجر به انزوا و احساس پریشانی و اضطراب می شود. ناتوانی در تمرکز در حضور صداهای خاص که از علائم پر شنوایی است نیز می تواند بر تمرکز و عملکرد فرد در مدرسه یا محل کار تاثیر بگذارد.

افرادی که متوجه علائم پر شنوایی می شوند باید به دنبال مراقبت های پزشکی و درمان پر شنوایی باشند. در این مقاله به بررسی علت پر شنوایی، علائم پر شنوایی، عوامل پر شنوایی و درمان پر شنوایی می پردازیم.

عوامل پر شنوایی چیست؟

قبل از درمان پر شنوایی باید علت پر شنوایی را بدانید. هیپراکوزیس معمولا در اثر ترومای صوتی ایجاد می‌شود. عوامل پر شنوایی دیگر ممکن است در منشاء اختلال مانند اضطراب، میگرن یا وجود وزوز گوش باشد.

هایپراکوزیس در واقع یکی از عوارض احتمالی وزوز گوش است. وزوز یا خش خش مداوم حاصل می تواند باعث عدم تحمل بیش از حد صدا و ایجاد حساسیت پیشرونده شنوایی شود. همچنین می تواند با ناشنوایی ناگهانی یا آسیب شناسی دیگری مانند سندرم منیر که با سرگیجه همراه با کاهش شنوایی در یک گوش همراه است همراه باشد.

انواع مختلفی از هایپراکوزیس وجود دارد که با شناخت هر کدام برای درمان پر شنوایی اقدام می شود:

  • هیپراکوزیس دیفرنتاسیون: علت پر شنوایی دیفرنتاسیون ممکن است عدم تحریک به دنبال یک محرومیت حسی طولانی باشد.
  • هیپراکوزیس متابولیک ناشی از کمبود یک انتقال دهنده عصبی؛
  • هیپراکوزیس حلزون: منجر به درد و واکنش های احساسی مانند تحریک شدید یا گریه می شود که از علائم پر شنوایی حلزون است.

درمان پر شنوایی

البته عوامل پر شنوایی همیشه شناخته شده نیستند. هایپراکوزیس توسط شیوه زندگی بیمار تحریک و تشدید می شود که با رفع آن می توان برای درمان پر شنوایی اقدام کرد.  در کل علت پر شنوایی را می توان به دو دسته تقسیم کرد: عوامل فیزیکی و شوک های هیجانی تشدیدکننده و عوامل محیطی. برخی از عوامل پر شنوایی عبارتند از:

از دست دادن شنوایی

یک علت پر شنوایی این است که آستانه شنوایی به طور طبیعی بسته می شود و آستانه عدم تحمل و در نتیجه ناراحتی شنوایی افزایش می یابد. بنابراین باید به دنبال راه حل برای درمان پر شنوایی بود.

خستگی شنوایی

خستگی شنوایی نیز از عوامل پر شنوایی است . مراکز خرید، دورهمی های خانوادگی، کودکان در کلاس می توانند از عوامل خستگی شنوایی باشند. سروصداهای یک روز طولانی منجر به احساس وزوز و پنبه‌ای گوش می‌شود. همچنین میگرن، خستگی، کمبود خواب، اضطراب باعث ایجاد هیپراکوزیس می شود. با کاهش این دلایل علائم پر شنوایی نیز کاهش می یابد.

آسیب شنوایی

برخی رویدادهای زندگی به طور دائمی شنوایی را تغییر می دهند و باعث هیپراکوزیس می شوند. به عنوان مثال قرار گرفتن طولانی مدت در معرض صداهای بیش از حد بلند علت پر شنوایی است.

هایپراکوزیس اغلب دنباله ترومای صوتی از نوع شوک صوتی است: انفجار، موسیقی با حجم بالا و غیره. با این حال، علل دیگر ممکن است وقوع این اختلال شنوایی را توضیح دهد. به عنوان مثال، ممکن است با مشکلی در سیستم عصبی مرکزی یا محیطی مرتبط باشد.

همچنین مصرف برخی از داروهای به اصطلاح “اتوتوکسیک” نیز می تواند یک علت پر شنوایی است. به طور مشابه، می توان به یک بیماری عفونی، یک آسیب شناسی ژنتیکی، یک ناهنجاری در گوش داخلی و میانی یا حتی یک ناهنجاری استخوان اشاره کرد که با رفع آن می توان در جهت درمان پر شنوایی قدم برداشت.

دیگر عوامل پر شنوایی

گاهی اوقات یک آسیب شناسی زمینه ای دیگر باعث بروز علائم پر شنوایی می شود. سپس با بررسی عوامل پر شنوایی می توان تشخیص دقیق داد که در بهترین موارد می تواند منجر به درمان پر شنوایی می شود. در این راستا، در اینجا برخی از بیماری ها و عوامل پر شنوایی که می توانند باعث هایپراکوزیس شوند آورده شده است:

  • سندرم آسپرگر
  • میگرن حاد و/یا مزمن
  • سندرم Un de Williams
  • بیماری تای ساکس
  • بورلیوز (بیماری لایم که ناقل آن کنه است)
  • مریضی منیر
  • اختلال مفصل گیجگاهی فکی (TMD)
  • وجود آسیب مغزی به دلیل ضربه شدید به سر
  • عفونت مزمن گوش
  • سالخوردگی
  • شوک های عاطفی خاص، به ویژه در طول سندرم استرس پس از سانحه.
  • آسیب حسی شنوایی، آسیب ناشی از قرار گرفتن در معرض ناکافی صدا، به ویژه با گوش دادن به موسیقی تقویت شده
  • فلج صورت، که به دلیل آسیب به عصب صورت است.
  • اوتیسم که یک اختلال رشدی فراگیر است.
  • ترومای جمجمه، شوک هایی که شدت آن باعث آسیب به ساختارهای مختلف جمجمه می شود.

اکنون که می دانیم علت پر شنوایی چیست بهتر است در مورد علائم پر شنوایی و درمان پر شنوایی نیز آگاهی بیشتری داشته باشیم.

علائم پر شنوایی چیست؟

با شناخت علائم این بیماری بهتر می توانید برای درمان پر شنوایی اقدام کنید. علائم پر شنوایی و حساسیت به صدا به صورت گوناگون ظاهر می شود و گاهی اوقات با علائم ناراحت کننده دیگری همراه است مانند:

  • میگرن
  • درد موضعی در گوش، فک یا گردن
  • احساس احتقان (گرفتگی گوش)
  • عدم تحمل صداها
  • خستگی
  • اختلالات خواب.
  • آخرین علائم پر شنوایی وزوز گوش است.وزوز گوش با احساس سوت در گوش مشخص می شود.

اگر با هر یک از علائم پر شنوایی روبرو شدید حتما برای درمان پر شنوایی اقدام کنید.

درمان پر شنوایی

درمان عوامل پر شنوایی و بیماری های زمینه ای می تواند به حل مشکل کمک کند. تعدادی از تکنیک‌ها برای کمک به بیماران برای کاهش حساسیت خود به صداها و همچنین هر گونه ترس و اضطرابی که در نتیجه این بیماری ایجاد شده‌اند، در دسترس است.

درک این نکته مهم است که درمان پر شنوایی به طور کامل ممکن نیست. در حال حاضر، رویکرد مدیریتی برای هایپراکوزیس، درمان پر شنوایی و مشاوره است. این ممکن است شامل صوت درمانی، درمان شناختی-رفتاری (CBT)، تغییر سبک زندگی، و همچنین مشاوره و آموزش باشد.

درمان پر شنوایی با حساسیت زدایی تدریجی

از آنجایی که افراد مبتلا به هایپراکوزیس اغلب خود را به منظور اجتناب از صداهای خاص منزوی می کنند، درمانگران برای درمان پر شنوایی عموما احساس می کنند مهم است که صدا را به آرامی و به تدریج وارد زندگی بیمار کنند تا دوباره بتوانند در فعالیت هایی که قبلا از آنها اجتناب می کردند شرکت کنند.

این روش درمان پر شنوایی به آن حساسیت زدایی نیز گفته می شود.، صدا درمانی برای حساسیت زدایی شنوایی بیمار در طی یک دوره چند ماهه استفاده می شود. این امر از طریق استفاده از مولدهای نویز به دست می آید، که ممکن است به شکل یک دستگاه سطح گوش، شبیه به سمعک، یا یک تولید کننده صدای کنار تخت باشد. صدای سفید رایج ترین صدایی است که برای درمان پر شنوایی استفاده می شود.

در واقع این روش درمان پر شنوایی با حساسیت زدایی تدریجی شامل عادت دادن مجدد بیمار به شنیدن صداهایی است که برای او دردناک می باشد. این درمان به زمان با قرار گرفتن در معرض تدریجی نیاز دارد .این روش به تدریج بیمار را حساسیت زدایی می کند و او را از علائم پر شنوایی هایپراکوستیک خلاص می کند. درمان‌ پر شنوایی از طریق درمان های مکمل همچنین می‌توانند به بهبود راحتی بیمار کمک می کنند؛ مانند درمان‌های رفتاری شناختی (CBT) یا سوفرولوژی.

درمان شنواییکاهش دهنده های نویز

این یکی دیگر از راه های درمان پر شنوایی است. سمعک‌ ها می‌توانند صداهای بیرونی را پردازش کرده و درک آن ها را کاهش دهند. این فناوری شامل کاهش نویزهای خارجی مانند کوبیدن در است. بنابراین در صورت هایپراکوزیس بدون کاهش شنوایی می توان از کاهش دهنده نویز دستگاه ها برای درمان پر شنوایی استفاده کرد. این روش باعث کاهش علائم پر شنوایی می شود.

CBT

هدف از درمان پر شنوایی CBT این است که به بیماران کمک کند زمانی که سعی می کنند به طور روزانه با هیپراکوزیس کنار بیایند، تشخیص دهند چه چیزی مفید و غیر مفید است. بیماران تشویق می شوند تا طرز فکر خود را در مورد عوامل پر شنوایی و مشکلات مرتبط با هیپراکوزیس بررسی کنند و تغییراتی ایجاد کنند که به کاهش سطح استرس آنها، تغییر هر گونه رفتار اجتنابی و بهبودی از علائم پر شنوایی کمک می کند.

درمان پر شنواییتغییر سبک زندگی

برای درمان پر شنوایی به بیماران توصیه می ‌شود به موسیقی آرامش ‌بخش گوش دهند. نیز از موقعیت ‌هایی پرسر و صدا دوری کنند. همچنین به بیماران توصیه می شود برای از بین بردن صدا به گوش بند اعتماد نکنند. زیرا این امر می تواند منجر به افزایش بیشتر حساسیت صدا شود و خود از عوامل پر شنوایی است.

مشاوره و آموزش

مشاوره و آموزش می تواند به بیمار کمک کند تا در مورد وضعیت خود اطلاعات بیشتری کسب کند و در مواجهه با مشکلات ناشی از آن احساس حمایت کند. گروه ‌های حمایتی برای درمان پر شنوایی بیماران وجود دارند. این سازمان ‌ها فرصتی را برای بیماران فراهم می ‌کنند تا تجربیات خود را با سایر افرادی که از علائم پر شنوایی رنج می‌ برند به اشتراک بگذارند.

سخن آخر

در این مقاله در زمینه علت پر شنوایی، علائم پر شنوایی و درمان پر شنوایی صحبت کردیم. با اینکه راه حل دائمی برای درمان وجود ندارد اما از طریق روش های مختلف می توان علائم آن را مدیریت کرد و کاهش داد. اگر شما عزیزان نیز از مشکل پر شنوایی رنج می برید، بهتر است هر چه سریع تر برای درمان پر شنوایی اقدام کنید.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *